بیانیه گروه های جنبش زنان در ایران در حمایت از زنان افغانستان در برابر قانون جدید خانواده
"در این قانون، زنان و به ویژه زنان شیعه افغانستان به شدت محدود می شوند. این قانون نزدیک به ۲۰ درصد شهروندان افغانستان را شامل می شود و اختیارات مرد را در خانواده افزایش و حقوق انسانی زنان را به شدت کاهش دهد. ماده ۱۳۳ این قانون به مرد این حق را میدهد که از اشتغال همسرش جلوگیری کند و در ماده دیگر، زن مجاز نیست بدون اجازهی همسرش خانه را ترک کند مگر اینکه نیاز مبرم به درمان داشته باشد. سن ازدواج نیز برای دختران شیعه مذهب از ۱۸ سال به ۱۶ سال کاهش یافته است. در این قانون "تجاوز زناشویی" که با حقوق بشر و نیز کنوانسیون رفع تبعیض از زنان در تضاد آشکار است قانونی اعلام شده و راهی برای سرکوب هرچه بیشتر زنان افغان باز کرده است. رئیس جمهور افغانستان ، جامد کرزای، می گوید "از این ماده برداشت نادرست صورت گرفته است"، سوال ما این است که چه برداشت دیگری جز بردگی جنسی از این قانون می توان داشت؟ آیا جز این است که انسانیت و کرامت زنان فراموش شده و کارکرد جنسی و خدمت رسانی به مرد چایگزین آن شده است؟"
* ما در حالی این بیانیه را در اعتراض به قانون جدید افغانستان می نویسیم که برخی از قوانین آن عینن مانند ایران است یا در برخی مواردُ قوانین ایران از آنها هم بدتر است، سن قانونی ازدواج دختران در ایران کمتر است(فکر کنم ۱۵ یا ۱۳ سال)، تمکین جنسی جزو قانون خانواده است، اجازه تحصیل و خروج از منزل هم در دست شوهر است. ولی آنها این شانس را دارند که پول نفت ندارند و سرنوشتشان فقط در دست مردسالاران طالبان صفت نیست و مسئولانشان در قبال قوای نظامی و کمکهای بین المللی باید به حداقلی از حقوق بشر تن بدهند.
نه روسری نه توسری!