ماده 40- تغيير نام خانوادگي با تصويب سازمان ثبت احوال كشور خواهد بود.
تبصره : موارد تغيير نام خانوادگي مطابق آيين نامه اجرائي اين قانون مي باشد.
ماده 41- حق تقدم نام خانوادگي با رعايت تاريخ تقدم صدور اسناد مختص اشخاصي است كه بنام آنان در دفاتر مخصوص نام خانوادگي ادارات ثبت احوال به ثبت مي رسد و ديگري حق اختيار آن را در آن اداره ندارد مگر با اجازه حق تقدم و اين حق پس از وفات به ورثه قانوني انتقال مي يابد. هر يك از وراث مي تواند شخصي كه نام خانوادگي او را در اختيار كرده مورد اعتراض قرار داده و تغيير نام خانوادگي او را از دادگاه بخواهد ولي وراث بالاتفاق مي توانند به ديگري اجازه دهند كه نام خانوادگي آنان را در اختيار نمايد.
تبصره : نام خانوادگي فرزند همان نام خانوادگي پدر خواهد بود اگر چه شناسنامه فرزند در قلمرو اداره ثبت احوال ديگري صادر گردد. فرزندان كبير مي توانند براي خود نام خانوادگي ديگري انتخاب نمايند .
ماده 42 – زوجه مي تواند با موافقت همسر خود تا زماني كه در قيد زوجيت مي باشد از نام خانوادگي همسر خود بدون رعايت حق تقدم استفاده كند و در صورت طلاق ادامه استفاده از نام خانواگي موكول به اجازه همسر خواهد بود .
این مواد قانونی مدتهاست که در قانون ایران وجود دارد . نام خانوادگی فرزند به هیچ عنوان نمی تواند نام خانوادگی مادر باشد ، این را خودم در نمایشگاه وزارت کشور پرسیدم. ولی آنچه که جالب است این است که چند وقت پیش در بخش اخبار ظهر رادیو ، گوینده ، این خبر را اعلام کرد و با آب و تاب توضیح داد که با همکاری سازمان ثبت احوال از این به بعد زنان می توانند از نام خانوادگی همسر خود استفاده کنند
این هیچ چیزی را نشان نمی دهد مگر همان سیاست دولت جدید برای هرچه بیشتر سنتی و واپسگرایانه کردن روابط و مناسبات انسانها ، به خصوص در حیطه خانواده. این قانون احمقانه در خیلی کشورهای پیشرفته وجود دارد و تنها نکته مثبتی که در قوانین ایران راجع به زنان بود نبود این قانون یا در واقع الزامی نبودن آن بود. حالا به این ترتیب با تبلیغ این قضیه سعی می کنند کم کم این مساله را جا بیاندازند و نهایتا الزامیش کنند.
نه روسری نه توسری!