تا رفع حجاب اجباری

حقوقی برای دانستن نه برخوردار شدن، این اسمی بود که شادی برای کارگاه آموزشی حقوق شهروندی انتخاب کرده بود. شادی کارگاه را با این جمله آغاز کرد که : از آنجایی که دادگاههای ایران و محاکم قضایی در روند رسیدگی به پرونده متهمان توجهی به پیمان نامه ها و میثاقهای بین المللی که ایران متعهد به اجرایشان شده  ندارند در این کارگاه حرفی از آن دست قوانین مثل حقوق بشر و حقوق زندانیان و ... زده نمی شود. شادی ادامه داد همین موارد محدود حقوق متهم که در قوانین داخلی ایران وجود دارد نیز به ندرت رعایت می شود و بنابراین آموزشی که درباره حقوق به شما داده می شود تنها برای دانستن است و اینکه در جریان بازجویی و ... آنها را به بازجو و قاضی و زندانبان و ... متذکر شوید. و چقدر همان موارد اندکی که از آن کارگاه پربار به یادم مانده بود به کمکم آمد و بارها آن را به کار بردم. بازجویی با چشم بند، بازجویی در نیمه شب، سوال در مورد زندگی شخصی و زندگی دیگر افراد خانواده، تفتیش عقاید، تهدید، لباس زندان، بازداشت موقت بیش از 24 ساعت، نگه داشتن زندانی سیاسی در بند عمومی، محرومیت از تماس با وکیل؛ سلول انفرادی، شکنجه روانی یا سفید که درباره ما اعمال شد و تماما خلاف قانون هستند و قابل پیگیری .

(شادی با کتاب قانون و برگه های رنگی پشتش که در آن از نگرانی های خودمان نوشته بودیم)

 شادی درباره مواردی که معمولا به عنوان اتهام به فرد تفهیم می شود هم صحبت کرد و درباره اینکه چه میزان از هریک چه مجازاتی دارد. مثلا تشویش اذهان عمومی جرم نیست ، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی جرم است. شادی می گفت اینکه شما مطمئن باشید که عملی که انجام دادید خلاف قانون نیست کمک می کند که با اعتماد به نفس بیشتر برخورد و از خود دفاع کنید. عمل مجرمانه هم با عمل خلاف قانون فرق دارد. عمل مجرمانه عملی است که به صورت جرم تعریف شده و مجازات خاصی دارد اما عمل خلاف قانون لزوما جرم نیست.

 بعد از کارگاه همه بچه ها اعتقاد داشتند که دید بهتری نسبت به مراحل بازجویی و دادگاه پیدا کرده اند و ترسشان ریخته. امیدوارم این اطلاعات حقوقی به کار خود شادی هم بیاید و بتواند از پس این همه بی قانونی بربیاید.

پ.ن. عکس را نوشین گرفته بود و تو وبلاگش گذاشته. منم از روی دستش تقلب کردم و آدرسش رو کش رفتم!