سرم خیلی شلوغه فقط چند تا چیز بگم و برم. اولا که داریم برای محبوبه و ناهید یه برنامه توپ تو ادوار تحکیم ترتیب میدیم که هنوز دقیقا مهموناش مشخص نیست ولی قصد داریم به بهانه بازداشت این دو دوست عزیز و ۳۳ نفر روز ۱۳ اسفند ، یه نگاه کلی به جنبش زنان و حرکات و فعالیتهای اون در طول سال گذشته داشته باشیم.اگه جور بشه یه بحثی هم درباره قضیه پوشش و جریانات طالبانی اخیر می ندازیم.جزئیات و زمانش رو نمیگم چون جا نداریم! ولی گزارشش رو مفصلا در سایت کمیسیون زنان تحکیم می ذارم.

دوم اینکه همزمان دارم چند تا گزارش و خبر برای جاهای مختلف می نویسم و واقعا لذت می برم که در جنبش زنان چقدر کار در حال انجام  وجود داره که فرصت نوشتن همه اش نمیشه

سوم. یکی از چیزهایی که دارم می نویسم اینه: "یک روز در بندعمومی زنان" که دارم برای مجله زنان می نویسم. همینطور که داشتم خاطرات جالب اون ۲۴ ساعت رو مرور می کردم دائم به ناهید و محبوبه فکر می کردم اونا الان شش روزه که اونجان. با خودم فکر می کنم وقتی یک روز بودن ما انقدر باعث جلب توجه و احترام و همدلی زندانبانان؛ و ابراز همدردی و از سویی افزایش آگاهی های حقوقی زنان زندانی شد، این دو دوست باتجربه و دوست داشتنی تا الان چقدر خاطرخواه پیدا کرده اند. می دانم شرایطشان سخت است ولی چون خودم تجربه کردم می دونم چقدر این تجربه بکر و ناب مسیر فعالیتشون در جنبش زنان رو تحت تاثیر قرار خواهد داد. مخصوصا برای ناهید عزیز که داره برای پایان نامه دکتراش روی جنبش زنان ایران کار می کنه.