چه کاریه؟
 معلومه که تیشه برداشتند به ریشه جنبش زنان بزنند و این ژستهاشون که ما با مطالباتتون مشکلی نداریم و فقط نمی خواهیم آلت دست بیگانه بشید هم چرنده. در همه کنفرانسها و کارگاههای بین المللی زنان تمام کشورهای دنیا و حتی عقب مانده ترین کشورها شرکت فعال دارند و با هم ارتباط مستمر دارند. زنان ایرانی به دلیل نداشتن تسلط به زبان انگلیسی از این جمعهای جهانی همواره دور بوده اند و الان چند سالی است که به خصوص نسل جوان فمینیستهای ایرانی دانش زبان انگلیسیشان به اندازه ای است که می توانند از این انزوا دربیایند و در این مجامع شرکت کنند. ولی گویا سیاست جمهوری اسلامی انزوا در همه ابعاده . واقعا خودشون هم باورشون شده براندازی نظام با چند کارگاه آموزشی درباره سند توسعه پکن و توسعه هزاره و کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان امکان پذیره. کلا آقایون می خوان همه همین جا تو ایران خوش و خرم دور هم باشیم و نمی تونن برای چند روز هم دوری ما رو تحمل کنند. چه کاریه؟ همین جا یه لقمه نون و پنیر و توسری و روسری و باتوم هست با هم می خوریم دیگه! 
 
 
    
 
پ.ن. به قول بعضی از دوستان اصل خبر چندان چیزی بیشتر از صحبتهای همیشگی آقایان نیست ولی تیتری که دوستان اعتمادی براش زدند خاله خرسانه است.
پ.ن. ۲: آزاده فرقانی از متهمان پرونده تجمع زنان در ميدان هفت تير به دو سال حبس تعليقي محكوم شد
       + نوشته شده در چهارشنبه بیست و دوم فروردین ۱۳۸۶ ساعت 13:32 توسط نسرین
        | 
       
   
 نه روسری نه توسری!
	  نه روسری نه توسری!