تا رفع حجاب اجباری

حتما ببینید! گرچه حتی یک صدم خشونت و وحشیگری نیروی انتظامی در آن دیده نمی شود، چون اجازه عکس و فیلم گرفتن ندادند و دوربینها را گرفتند و شکستند.
باتومها دائم بالا می رفت و  وقتی با شدت هرچه تمامتر پایین می آمد ، فریادها بود که به هوا می رفت.
در آن روز هم از پلیس کتک خوردم هم از پسری که به خاطر متلک گفتنش باهاش درگیر شدم. خیلی قابل درک بود که او که می دید پلیس با چه الفاظ زشتی با ما صحبت می کند و لت و پارمان می کند به خود اجازه چنین رفتاری بدهد.
ترانه ای که روی فیلم هست خیلی پرمعناست: به قانون رسما تنی تو! فقط تن!  بگو نه!
در این نظام مردسالار ،  زن فقط تن است و باید نه هیچ چیز جز این از او خواست و نه او باید چیزی بیش از نیاز تن از زندگی بخواهد.

درد باتوم و کبودی تن را فراموش کرده ام ولی حقارت زن بودن در جمهوری اسلامی را هرگز !

نوشته ام درباره آن روز و شعر زیبای سارا:

در قانون شما اگر تن هستم

بر ریشه تبعیض تبرزن هستم

از هیبت غول سان نمی ترسم هیچ

تهدید نکن حقیر! من زن هستم