اگر روزهای شنبه از شهرهای مرکز استان با هواپیما به تهران برگردید بسته به وسعت استان هفت هشت تا روحانی معزز می بینید که با جلال و شکوه از کار طاقت فرسای نماز جمعه در حال بازگشت به تهران و یا قم هستند.یک چیز دیگر هم می بینید یک آقایی که دنبالشان می دود و جعبه های سوغاتی و هدیه های استاندار و شهردار و فرماندار به امام جمعه را با خود حمل میکند.به اینها می گویند "آخوند پروازی". تقبل الله

پ.ن. البته این را هم بگویم که تازه اینها رده پایین ها و کلاس پایین هایشان هستند. آنهایی که با هزینه ناچیز در طول ده سال دوره فشرده  آموزش زبان انگلیسی دیده باشند به کشورهای دیگر و ینگه دنیا می روند.

 

پ.پ.ن. این عکس هم جالب است. یک راه حل خوب برای اینکه هم لباس سربازی را از تن سربازها دربیاورید که کسی نفهمد زبان بسته ها را به زور برای نماز جمعه آورده اند هم خلاف قانون عمل نکرده باشی به قول یکی از کامنت گذارها اسمش "اجباری" است دیگر!
البته شاید هم دانش آموزند که در شرایط ایران با گزینش و نمره دینی و اخلاق و ... آن هم یک نوع اجباری است . عارفه می گفت وقتی می خواستند از مدرسه اجازه بگیرند که برای دیدن بازی ایران-استرالیا به خانه بروند معلم پرورشی می گوید اگر همه تان برای نماز جماعت بیایید اجازه می دهم بروید
مرسی از پرستوی عزیز به خاطر عکس