سرفصل های اصلی فعالیت های برخی نشریات دانشجویی در این حوزه عبارتند از:
1- دیکتاتور خواندن مقام معظم رهبری
2- مساوی دانستن مطلقه بودن ولایت فقیه با استبداد و تمامیت خواهی
3- تعارض دموکراسی، قرارگرفتن یک شخص به مدت طولانی در بالاترین نهادهای سیاسی
4- نقد عملکرد مقام معظم رهبری و اشاره تلویحی به ناکارآمدی ایشان
5- نفی مستقیم و آشکار دیدگاه ها و گفتمان ها و آراء مقام معظم رهبری
3- تهاجم عریان به دولت و رئیس جمهور

1- توتالیتر نامیدن دولت نهم
2- روی کار آمدن احمدی نژاد با تقلب های سازمان یافته در انتخابات
3- نظامی و اقتدار طلب بودن دولت
4- ساده لوح و بی سیاست بودن رئیس جمهور
5- غلط بودن سیاست رئیس جمهور درباره هولوکاست
6- محقق نشدن وعده های رئیس جمهور
7- تندروی، افراطی گری و نظامی گری رئیس جمهور و دولت نهم

عملکرد دولت در مورد دانشگاهها:

1- دخالت دانشگاه در نحوه پوشش دانشجویان، شکل ظاهری و حریم خصوصی آنها.
2- قرار گرفتن انتظامات دانشگاه ها زیر نظر حراست
3- توسعه فضای امنیتی در دانشگاه ها.
4- نقض آزادی های آکادمیک و سرکوب دانشجویان.
5- توقیف و تعطیل کردن نشریات دانشجویی.
6- احضار فعالان دانشجویی و صادرکردن احکام سنگین انضباطی برای آنها.
 ۷- مقابله با تشکل های دانشجویی دگراندیش، به خصوص انجمن های اسلامی، و اقدام در جهت حذف یا به حاشیه راندن آنها.
8- شکل گیری انقلاب فرهنگی دوم و سرکوب مجدد دانشجویان و روشنفکران در این راستا.

1- وجود تبعیض های حقوقی میان زن و مرد در ایران، همچون نصف بودن دیه زن نسبت به مرد.
2- عدم امکان فعالیت های ورزشی، فرهنگی و اجتماعی برای زنان در ایران.
3- لزوم پیوستن به کنوانسیون بین المللی رفع هر گونه تبعیض علیه زنان.
4- خشونت علیه زنان.

 اگر کیهان اینها را چاپ می کند، من هم می خواهم برایش "گزارش نشریات دانشجویی" بنویسم!